۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «آب آشامیدنی» ثبت شده است

کلر آزاد یا کلرباقی مانده

 

کلر آزاد یا کلر باقی مانده چیست؟

کلر آزاد یا کلرباقی مانده به مجموعه اسید هیپوکلرو و یون هیپوکلرید موجود در آب آشامیدنی گفته می ‌شود.

ملاک بررسی و قضاوت در خصوص میزان کلر باقیمانده در آب آشامیدنی، بر اساس استاندارد کلر آزاد باقیمانده است.

برای اندازه گیری کلر آزاد یا کلرباقی مانده روش های مختلفی وجود دارد که هر یک ازآنها خود مزایا و معایب مختلفی دارد.

فرق کلر آزاد و کلرباقی مانده را می دانید

در فرآیند تصفیه آب پس از کلر زنی به آب میزان کلردرشرایط مختلف مورد بررسی قرار می گیرد.

در آب شاهد دو نوع کلر هستیم که نوع اول آن کلر آزاد یا در دسترس است.

دسته دوم کلر موجود در آب شامل کل کلر آب بوده و به آن کلر توتال گفته می شود.

کلر آزاد و کلر باقی مانده با یکدیگر متفاوت بوده و هر دو آن ها روش های اندازه گیری خاصی دارند.

تفاوت میان کلر آزاد یا کلر در دسترس و کلر توتال اندازه گیری شد نمایانگر میزان کلرامین موجود در آب خواهد بود.

کلرامین در واقع میزان کلر غیر قابل مشاهده است که در ضد عفونی کننده ها نقشی ایفا نمی ‌کند و به آن کلرطبیعی گفته می ‌شود.

انواع روش های اندازه گیری کلر آزاد در آب

برای اندازه گیری کلر آزاد یا کلرباقی مانده در آب روش های مختلفی وجود دارد که در این بخش به مهمترین روش ها برای اندازه گیری میزان کلر در آب می پردازیم.

 

میزان-کلر-باقی-مانده-آب

اندازه گیری کلر آزاد یا کلرباقی مانده با استفاده از قرص DPD

DPD که در واقع نام کامل آن diethyl-p- phenylenediamine است که نوعی قرص بود که از آن برای اندازه گیری کلر آزاد و کلر باقیمانده در آب استفاده می شود.

در واقع قرص DPD از ماده شیمیایی دی اتیل پی فنیلن دی آمین ساخته شده است.

استفاده از این قرص در آب به میزان یک گرم در ۱۰ ml آب باعث می شود تا شاهد طیف رنگی قرمزی با کنتراستی بین قرمز کمرنگ تا پر رنگ باشیم.
هرچه میزان کلر در آب بیشتر باشد طیف حاصل پر رنگ ‌تر خواهد بود و قرمز آن کنتراست بیشتری دارد.

برای اندازه گیری کلر آزاد باید محفظه کیت تست میزان کلر DPD را با نمونه آب پر کرده

سپس یک قرص DPD 1 را به نمونه مورد نظر خود اضافه می کنیم

سپس در پوش آن را می بندیم و تکان می دهیم تا قرص کاملا در آب حل شود.

رنگی که تشکیل می شود را با رنگ های استاندارد موجود در دفترچه راهنما مقایسه می کنیم

مقدار خوانده شده برابر با غلظت کلر آزاد باقیمانده در آب خواهد شد.

اندازه گیری کلر کل باقی مانده

برای اندازه گیری کلر کل باقیمانده باید از قرص DPD 3 استفاده کنیم.

برای محاسبه کلر کل یا کلر توتال لازم است تا به محلولی که درمرحله قبل بود یک قرص DPD 3 اضافه کنیم.

بعد از۲ دقیقه رنگی که تشکیل می شود را با رنگ های استاندارد موجود در دفترچه راهنمای کیت مقایسه می‌ کنیم.

می‌توانیم مقدار غلظت کلر که باقی می ماند  را با کمک رنگ محلولی که بدست می اید و دفترچه راهنمای کیت DPD پیدا کنیم.

پس از آن نیز می توان مقدار کلر ترکیبی را از تفاضل کلر آزاد از کلر باقیمانده به دست آورد.

محاسبه کلر آزاد، کلر باقیمانده و کلر کل با استفاده از کیت های دیجیتالی

کیت های تشخیص میزان کلر در آب دیجیتالی با استفاده از تکنولوژی های الکتروشیمیایی تولید می شوند.

برای آزمایش میزان کلر در آب تنها کافی است تا قسمت جلویی این کیت را در آب مورد نظر قرار دهید و کمی صبر کنید.

کیت دیجیتالی میزان کلر آزاد آب، کلرباقیمانده و کلر توتال را بر روی صفحه نمایشگر خود نمایش می دهد.

اندازه گیری کلر آب با روش موهر

در این روش بورت را از محلول نیترات نقره یک دهم مولار پر می کنیم

 با پیپت مقدار ۲۵ میلی گرم از نمونه را برداشته و در یک ارلن ۲۵۰ میلی لیتری می ریزیم.

 حدود ۲ تا ۳ قطره از شناساگر کرومات پتاسیم را به نمونه اضافه کرده و تکان دهیم.

محلول حاصل شروع به تغییر رنگ می کند و رنگ آن از سفید به رنگ زرد حرکت می کند.

هرچقدرمحلول به رنگ زرد پر رنگ یا نخودی تغییر کند به همان اندازه کلر موجود در آب درصد بالایی دارد.

و هر چه رنگ زرد کمتر باشد کلر آزاد آب در کمترین حد است.

شما می توانید علاوه بر این سه روش  از روش های دیگری مثل :

آزمایش کلر آب به روش پتاسیم سنجی، روش تیتریمتری نیترات جیوه، روش کیت کلر oto و… استفاده کنید تا بتوانید درصد کلر آزاد، کلر باقیمانده و کلر توتال موجود در آب را اندازه گیری کنید.

جهت سفارش و خرید کیت اندازه گیری کلر آزاد از صفحه فروشگاه بازدید کنید .

فروشگاه

 

 

موافقین ۰ مخالفین ۰

کلر آزاد یا کلرباقی مانده چیست؟

 

کلر آزاد یا کلر باقی مانده چیست؟

کلر آزاد یا کلرباقی مانده به مجموعه اسید هیپوکلرو و یون هیپوکلرید موجود در آب آشامیدنی گفته می ‌شود.

ملاک بررسی و قضاوت در خصوص میزان کلر باقیمانده در آب آشامیدنی، بر اساس استاندارد کلر آزاد باقیمانده است.

برای اندازه گیری کلر آزاد یا کلرباقی مانده روش های مختلفی وجود دارد که هر یک ازآنها خود مزایا و معایب مختلفی دارد.

فرق کلر آزاد و کلرباقی مانده را می دانید

در فرآیند تصفیه آب پس از کلر زنی به آب میزان کلردرشرایط مختلف مورد بررسی قرار می گیرد.

در آب شاهد دو نوع کلر هستیم که نوع اول آن کلر آزاد یا در دسترس است.

دسته دوم کلر موجود در آب شامل کل کلر آب بوده و به آن کلر توتال گفته می شود.

کلر آزاد و کلر باقی مانده با یکدیگر متفاوت بوده و هر دو آن ها روش های اندازه گیری خاصی دارند.

تفاوت میان کلر آزاد یا کلر در دسترس و کلر توتال اندازه گیری شد نمایانگر میزان کلرامین موجود در آب خواهد بود.

کلرامین در واقع میزان کلر غیر قابل مشاهده است که در ضد عفونی کننده ها نقشی ایفا نمی ‌کند و به آن کلرطبیعی گفته می ‌شود.

انواع روش های اندازه گیری کلر آزاد در آب

برای اندازه گیری کلر آزاد یا کلرباقی مانده در آب روش های مختلفی وجود دارد که در این بخش به مهمترین روش ها برای اندازه گیری میزان کلر در آب می پردازیم.

 

میزان-کلر-باقی-مانده-آب

اندازه گیری کلر آزاد یا کلرباقی مانده با استفاده از قرص DPD

DPD که در واقع نام کامل آن diethyl-p- phenylenediamine است که نوعی قرص بود که از آن برای اندازه گیری کلر آزاد و کلر باقیمانده در آب استفاده می شود.

در واقع قرص DPD از ماده شیمیایی دی اتیل پی فنیلن دی آمین ساخته شده است.

استفاده از این قرص در آب به میزان یک گرم در ۱۰ ml آب باعث می شود تا شاهد طیف رنگی قرمزی با کنتراستی بین قرمز کمرنگ تا پر رنگ باشیم.
هرچه میزان کلر در آب بیشتر باشد طیف حاصل پر رنگ ‌تر خواهد بود و قرمز آن کنتراست بیشتری دارد.

برای اندازه گیری کلر آزاد باید محفظه کیت تست میزان کلر DPD را با نمونه آب پر کرده

سپس یک قرص DPD 1 را به نمونه مورد نظر خود اضافه می کنیم

سپس در پوش آن را می بندیم و تکان می دهیم تا قرص کاملا در آب حل شود.

رنگی که تشکیل می شود را با رنگ های استاندارد موجود در دفترچه راهنما مقایسه می کنیم

مقدار خوانده شده برابر با غلظت کلر آزاد باقیمانده در آب خواهد شد.

اندازه گیری کلر کل باقی مانده

برای اندازه گیری کلر کل باقیمانده باید از قرص DPD 3 استفاده کنیم.

برای محاسبه کلر کل یا کلر توتال لازم است تا به محلولی که درمرحله قبل بود یک قرص DPD 3 اضافه کنیم.

بعد از۲ دقیقه رنگی که تشکیل می شود را با رنگ های استاندارد موجود در دفترچه راهنمای کیت مقایسه می‌ کنیم.

می‌توانیم مقدار غلظت کلر که باقی می ماند  را با کمک رنگ محلولی که بدست می اید و دفترچه راهنمای کیت DPD پیدا کنیم.

پس از آن نیز می توان مقدار کلر ترکیبی را از تفاضل کلر آزاد از کلر باقیمانده به دست آورد.

محاسبه کلر آزاد، کلر باقیمانده و کلر کل با استفاده از کیت های دیجیتالی

کیت های تشخیص میزان کلر در آب دیجیتالی با استفاده از تکنولوژی های الکتروشیمیایی تولید می شوند.

برای آزمایش میزان کلر در آب تنها کافی است تا قسمت جلویی این کیت را در آب مورد نظر قرار دهید و کمی صبر کنید.

کیت دیجیتالی میزان کلر آزاد آب، کلرباقیمانده و کلر توتال را بر روی صفحه نمایشگر خود نمایش می دهد.

اندازه گیری کلر آب با روش موهر

در این روش بورت را از محلول نیترات نقره یک دهم مولار پر می کنیم

 با پیپت مقدار ۲۵ میلی گرم از نمونه را برداشته و در یک ارلن ۲۵۰ میلی لیتری می ریزیم.

 حدود ۲ تا ۳ قطره از شناساگر کرومات پتاسیم را به نمونه اضافه کرده و تکان دهیم.

محلول حاصل شروع به تغییر رنگ می کند و رنگ آن از سفید به رنگ زرد حرکت می کند.

هرچقدرمحلول به رنگ زرد پر رنگ یا نخودی تغییر کند به همان اندازه کلر موجود در آب درصد بالایی دارد.

و هر چه رنگ زرد کمتر باشد کلر آزاد آب در کمترین حد است.

شما می توانید علاوه بر این سه روش  از روش های دیگری مثل :

آزمایش کلر آب به روش پتاسیم سنجی، روش تیتریمتری نیترات جیوه، روش کیت کلر oto و… استفاده کنید تا بتوانید درصد کلر آزاد، کلر باقیمانده و کلر توتال موجود در آب را اندازه گیری کنید.

جهت سفارش و خرید کیت اندازه گیری کلر آزاد از صفحه فروشگاه بازدید کنید .

فروشگاه

موافقین ۰ مخالفین ۰

TDS آب

TDS آب

 

TDS آب

TDS آب مخفف عبارت (Total Dissolved Solids) به معنای کل جامدات محلول در آب است ومجموع غلظت مواد محلول در آب می‌باشد.

 از نمک‌های غیر آلی و مقادیر کمی از مواد آلی ناشی می‌شود. نمک‌های غیر آلی معمول که می‌توانند در آب حضور داشته باشند شامل:

کاتیون های کلسیم، منیزیم، پتاسیم و سدیم

و آنیونهای کربنات‌ها، نیترات‌ها، بی‌کربنات‌ها، کلریدها و سولفات‌ها هستند می‌شود.

کاتیون‌ها یون‌هایی با بار مثبت و آنیون‌ها یون‌هایی با بار منفی هستند.

منشأ حل شدن جامدات در آب

مواد معدنی از راه‌های مختلفی می‌توانند وارد آب شده و در آن حل شوند.

این راه‌ها می‌توانند ناشی از فعالیت‌های طبیعی و یا اقدامات انسانی باشند.

چشمه‌های معدنی دارای آبی با مقادیر زیاد جامدات محلول هستند زیرا آب آنها از مسیرهای سنگی و صخره‌ای که محتویات نمک زیادی دارد عبور کرده است.

فعالیت‌های کشاورزی و یا اقدامات شهری می‌تواند موجب حل شدن مقادیر بیشتری از جامدات در آب شود. اقداماتی مانند دفع فاضلاب شهری و صنعتی و یا نمک‌پاشی سطح جاده‌ها برای جلوگیری از یخ زدن آنها از این دست هستند.

بررسی میزان TDS

غلظت بالای جامدات محلول در آب به‌تنهایی خطرناک نیست.

بسیاری از مردم در طول روز آب‌معدنی می‌خرند که به‌صورت طبیعی حاوی جامدات محلول است.

سازمان حفاظت محیط‌زیست ایالات‌متحده (EPA) که مسئول رسیدگی به کیفیت آب آشامیدنی در این کشور است، TDS را به‌عنوان یک استاندارد ثانویه برای کیفیت آب در نظر گرفته است.

این بدین معنی است که مقدار TDS آب به‌تنهایی خطرناک نیست.

در بررسی‌های سازمان بهداشت جهانی (WHO)، مقادیر جدول زیر برای کیفیت مزه آب آشامیدنی با توجه به TDS آن در نظر گرفته شده است.

 

البته دراین بررسی‌ها بیان شده که مقادیر بسیار کم TDS آب آشامیدنی، آب را بی‌مزه کرده که چندان خوشایند نیست.

افزایش غلظت جامدات محلول می‌تواند اثراتی را به دنبال داشته باشد.

این افزایش غلظت می‌توانند سبب ایجاد سختی آب گردد که رسوباتی را بر روی تجهیزات، لوله‌های آب گرم و دیگ‌های بخار بر جای می‌گذارد.

صابون‌ها و مواد شوینده در آب سخت کف کمتری تولید کرده و خاصیت شویندگی آنها کاهش می‌یابد.

همچنین مقادیر زیاد جامدات محلول می‌تواند سبب خسارت به لوازم‌خانگی و خوردگی لوله‌های انتقال آب گردد و طعم فلزی به آب دهد.

آب سخت به دلیل مواد معدنی موجود در خود همچنین سبب می‌شود که عمر فیلترهای تصفیه آب کاهش یابد.

مقدار مجاز TDS آب آشامیدنی

در کانادا، موادی که می‌توانند در غلظت زیاد برای سلامت آب آشامیدنی خطرناک باشند در فهرستی تحت عنوان MAC (Maximum Acceptable Cocentratin) در راهنمای کیفیت آب آشامیدنی آمداند.

مواردی نظیر TDS که در غلظت بالا همچنان خطرناک نیستند نیز در این راهنما بیان شده‌اند.

در این راهنما مقدار مناسب برای TDS آب آشامیدنی کمتر از ۵۰۰ میلی‌گرم بر لیتر (۵۰۰ ppm)  است.

در ایالات‌متحده آمریکا نیز همین مقدار برای کیفیت مناسب آب آشامیدنی در نظر می گیرند.

حذف TDS از آب آشامیدنی

تجهیزات و سیستم‌های تصفیه آب به کمک روش اسمز معکوس (RO) می‌توانند باعث جداسازی و حذف درصد بسیار بالایی شوند.

اسمز معکوس سبب حذف اکثر مواد محلول نظیر بسیاری از مواد معدنی خطرناک مانند نمک‌ها و سرب می‌شود.

اسمز معکوس سبب حذف مواد معدنی مفید برای بدن انسان مانند کلسیم و منیزیم نیز می‌شود.
آب تصفیه ‌شده سیستم‌های اسمزمعکوس باید از بسترموادمعدنی و قلیایی عبورکند تا مواد معدنی مفید به آب بازگردند.
فیلترهای مواد معدنی قلیایی، pH آب را می افزایند و از خاصیت خورندگی آن می‌کاهند.

جهت سفارش دستگاه تصفیه جهت کاهش TDS آب باما تماس بگیرید.

جهت خرید TDS متر یا هدایت سنج آنلاین یا پرتابل از صفحه فروشگاه بازدید کنید.

فروشگاه

موافقین ۰ مخالفین ۰